Overal in Amsterdam hingen ze: posters voor het concert van Aviv Geffen. Gesproken met de Volkskrant, NRC Next, een handjevol websites, GPD en aantal radiozenders: allemaal hadden ze aandacht voor deze Israёlische rockster, die Amsterdam ff af kwam breken.
En? Geprobeerd een touw aan het publiek vast te knopen, lukte niet. Geprobeerd ze in een hokje te stoppen, lukte ook niet. Leeftijd: 12 tot 80 (ja echt waar). Reacties: van “It’s a fucked up generation, it’s cloudy now” tot: huh, wie is die man met die gitaar en wat doe ik hier? Veel touristen dus. Maar ja, hij heeft dan ook nog geen eigen Engelstalig materiaal uit. Bijzonderheden: Man in rolstoel kan tijdens het optreden ineens weer lopen. Mogelijk heelt ie ook, die Geffen, zo er even bij.
Gul is ie ook nog: t-shirts en muziek mocht je gratis meenemen. In ruil tegen een e-mailadres. Dus ik heb die van mijn neef gegeven. Die heeft er een paar over.
Muziek: softe pop. Blackfield dus.
Nog wat vergeten? Ja mijn Wat en Hoe Hebreeuws. Bleek ook niet nodig.
Lees ook:Vleermuis met een mening
Lees ook:Teevee: het hele weekend
Lees ook:Drie keer feest met The Datsuns
Lees ook:McCain vs. Jackson Browne: de voorbeschouwing
Lees ook:Lost in Interpretation